Σάββατο 2 Ιουλίου 2016


Η ενασχόληση με εναλλακτικά σενάρια, η περιδιάβαση σε εναλλακτικέs πραγματικότητεs και σύμπαντα, το " τί θα συνέβαινε άν...", αποτελεί μια άκρωs ενδιαφέρουσα και πολλέs φορέs χρήσιμη δραστηριότητα. Η ίδια θέαση η γνωστών γεγονότων απο άλλη οπτική γωνία, μπορεί κάλλιστα να σε βοηθήσει να κατανοήσειs καταστάσειs τηs τρέχουσαs πραγματικότηταs.
Ένα σημαντικό μέροs τηs επιστημονικήs διαδικασίαs αφορά την εξέταση εναλλακτικών σεναρίων. Για την Αστρονομία ειδικότερα, και την πάντα άεναη αναζήτηση τηs εξέλιξηs και τηs δυναμικήs που ακολουθεί ο σχηματισμόs πλανητικών συστημάτων, έχει μεγάλη σημασία. Πολύ περισσότερο τώρα, με τα χιλιάδεs πλανητικά συστήματα που έχουν ανακαλυφθεί εκτόs του δικού μαs, και του ευχάριστου πονοκεφάλου που έχει φέρει στουs ερευνητέs η τεράστια ποικιλία των μορφών τουs.
Η εικόνα κάτω δείχνει τον εντυπωσιακό Δία, τον μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματοs. O Δίαs είναι τόσο μεγάλοs που η Ερυθρά Κηλίδα που διακρίνεται στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη, μια καταιγίδα διάρκειαs εκατοντάδων ετών, θα χωρούσε 3 πλανήτεs σαν την Γή.
Για να κατανοήσουμε το γιατί ο Δίαs έγινε τόσο μεγάλοs, θα πρέπει να πάμε πολύ πίσω στο Παρελθόν, στην απαρχή του σχηματισμού του Ηλιακού μαs Συστήματοs. Ακόμα και ο εντυπωσιακόs Δίαs, κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά του, που η αποστολή Juno η οποία μεθαύριο ξεκινά μια αναζήτηση 20 μηνών στον αέριο γίγαντα θα προσπαθήσει να ξεκλειδώσει.
Αν ήταν μεγαλύτεροs, για την ακρίβεια κατά 80 φορέs μαζικότεροs, θα γινόταν αστέραs. Έναs ερυθρόs νάνοs, όπωs ο εικονιζόμενοs Wolf 359 επάνω, και ο Ήλιοs θα αποκτούσε έναν μικρότερο αστρικό συνοδό.
Τέτοιο είναι και το σενάριο που εξετάζει ο Άρθρουρ Κλάρκ στην Οδύσσεια 2. Η αιφνίδια μεταρροπή του Δία σε αστέρα, με ότι συνέπειs θα μπορούσε αυτό να έχει για το Ηλιακό Σύστημα.
Σε μια εναλλακτική πραγματικότητα, ο Δίαs έχει συγκεντρώσει τόση μάζα που του επιτρέπει να ξεκινήσει την διαδικασία σύντηξηs στο εσωτερικό του. Οι πλανήτεs Κρόνοs, Ουρανόs και Ποσειδώναs έχουν εξοβελιστεί πολύ μακρύτερα απο τιs σημερινέs τροχιέs τουs, όλα αυτά φυσικά αν ο Δίαs έχει αφήσει αρκετή μάζα για τον σχηματισμό τουs. Η τύχη του Άρη παραμένει αμφίβολλη, το ίδιο και τηs Γήs. Ένα σενάριο την στέλνει πολύ κοντά στον ΄Ηλιο, πιο κοντά απο ότι έχει πλησιάσει ο Ερμήs σήμερα, ενώ ένα άλλο την στέλνει στα παγωμένα βάθη του Ηλιακού Συστήματοs. Οι δέ Ερμήs και Αφροδίτη δείχουν να κρατούν σχετικα τιs τροχίεs τουs, άλλα να δοκιμάζονται απο τον ανελέητο βομβαρδισμό σωμάτων που σήμερα συγκροτούν την Ζώνη των Αστεροειδών. Πολύ ενδιαφέρον θα είχε η τύχη σωμάτων όπωs ο Τιτάναs, που ίσωs να μπορούσε να βρίσκεται σε τροχιά γύρω απο τον ερυρθό νάνο-Δία, με πολύ καλέs ενδεχομένωs προοπτικέs για ζωή. Όποιοs θέλει να "παίξει" με τέτοια σενάρια, μπορεί να δοκιμάσει το πρόγραμμα Universe Sandbox, έναν εξομοιωτή, που σου επιτρέπει να τρέξειs πάρα πολλά ανάλογα σενάρια, αλλάζονταs τιs μεταβλητέs.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου