Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Η πρόσφατη επιβεβαίωση του εξωπλανήτη Kepler 452b ωs πλανήτη με "γήινεs προδιαγραφέs",πυροδότησε εκ νέου την ήδη αρκετά ζωντανή συζήτηση πέρι τηs κατοικισημότηταs του πλανήτη,και την πιθανότητα έυρεσηs ζωήs.Γεγονόs είναι οτι τόσο η σύσταση,όσο και η απόσταση του απο τον μητρικό του αστέρα,ενθαρρύναν αρκετούs σε τέτοιο βαθμό,ώστε να τον παρομοιάσουν με μια Νέα Γή.
Το δεδομένο έιναι οτι για την ώρα τα στοιχεία που συνέλλεξε και έστειλε το Kepler αναλύονται.Μια όχι και τόσο εύκολη διαδικασία,που απαιτεί αρκετό χρόνο και προσεκτική σταχυολόγηση των δεδομένων απο τουs επιστήμονεs.Αν λοιπόν ψάχνουμε για Ζωή,τουλάχιστον που να μοιάζει με την δική μαs,θα πρέπει να ψάξουμε για Ζωή στηριγμένη στην Χημεία του Ανθρακα.Ανάμεσα στον πακτωλό των στοιχείων που θα κληθούν να αξιολογήσουν οι ερευνητέs,έιναι και η ύπαρξη τυχόν χημικών υπογραφών,που θα υποδηλώνουν πολύπλοκεs ενώσειs του Ανθρακα που μπορεί μόνο να προέρχονται απο βιoλογικέs διεργασίεs.Εναs αρκετά ενθαρυντικόs δείκτηs μιαs σχετικά σταθερήs βιόσφαιραs,θα ήταν η ανίνχνευση Οζοντοs.Φυσικά Οζον χωρίs Οξυγόνο δεν νοείται.Το Οξυγόνο όμωs απο μόνο του δεν αποτελεί ακριβή ένδειξη Ζωήs.Εναs συνδυασμόs παραγόντων όπωs η κατάλληλη θερμοκρασία που θα επιτρέπει την ύπαρξη του Νερού σε υγρή μορφή,και τον σχηματισμό των πολύπλοκων ενώσεων του Ανθρακα,έιναι εξίσου βασικόs παράγονταs.Πολύ αξιόλογο έυρημα θα ήταν η ανίχνευση υδρατμών,Διοξειδίου του Ανθρακα,βασικού για την Φωτοσύνθεση,Μεθανίου,ωs παράγωγο βιολογικών μεταβολικών δραστηριοτήτων,άλλα και ορισμένων ενώσεων του Θειόυ.Βασική ακόμα προυπόθεση η ύπαρξη μαγνητικού πεδίου στον πλανήτη,και μια όχι πολύ "εχθρική" ακτινοβολία απο το μητρικό άστρο.Οι ειδικοί έχουν στην διάθεση τουs ένα οπλοστάσιο τεχνικών που θα μπορεί να δώσει σχετικά ασφαλέιs απαντήσειs,μετά την ανάλυση των δεδομένων.Ακόμα όμωs κι αν δεν ανιχνυετούν ίχνη Ζωήs,δεν σημαίνει κατ ανάγκη οτι ο πλανήτηs δεν έιναι κατάλληλοs ή οτι όντωs δεν υπάρχει.
Παράλληλα ανιχνέυονται και νέεs πιθανόητεs ύπαρξηs Ζωήs,αν και αρκετά διαφορετικήs απο αυτή που γνωρίζουμε.Μια Βιοχημεία που τον ρόλο του Ανθρακα έχει το Πυρίτιο,και του Νερού η Αμμωνία,αποτελέι μια όχι και τόσο μακρινή,αν και σαφώs σπανιότερη πιθανότητα.Οι εξελίξειs αναμένονται με εξαιρετικό σε κάθε περίπτωση ενδιαφέρον.

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015


"Κανένα αντικείμενο βαρύτερο του αέρα δεν μπορεί να πετάξει".Τάδε έφη ο κατά τα άλλα αξιολογότατοs Λόρδοs Κέλβιν το 1895.Ενα απο τα πρώτα και ζωντανότερα ανθρώπινα όνειρα,ήταν η προσπάθεια να ξεφύγει απο τα "δεσμά" του εδάφουs,και να αποκτήσει την ικανότητα να πετά.Όνειρο που σχεδόν καθ'όλη την διάρκεια του Πολιτισμού αποπειραθήκαμε να υλοποιήσουμε,χωρίs ουσιαστικό αποτέλεσμα.Επρεπε να φτάσουμε στο 1903,και την ιστορική πτήση των αδελφών Ραίτ,για να "πέσει" και αυτό το οχυρό.Αμεση συνέπεια αυτήs τηs επιθυμίαs,υπήρξε και η εξερέυνηση και κατάκτηση του Διαστήματοs.Σήμερα 120 χρόνια μετά την ρήση του Λόρδου Κέλβιν,οι πτήσειs έχουν γίνει κάτι περισσότερο απο καθημερινότητα,και η εξερέυνση του Διαστήματοs προχωρά με εξαιρετικό ρυθμό.Απο το 1957 και την εκτόξευση του Σπούτνικ,του πρώτου ανθρώπινου δημιουργήματοs που άφησε την γήινη ατμόσφαιρα,και μέσα σε μόλιs 58 χρόνια έχουμε μεταξύ άλλων πατήσει στην Σελήνη,διαθέτουμε μόνιμη παρουσία στο Διάστημα μέσω διαστημικών σταθμών σε τροχίά,ενώ έχουμε στέιλει μη επανδρωμένεs διαστημοσυσκεύεs στο σύνολο σχεδόν των σημαντικών σωμάτων του Ηλιακού Συστήματοs.Η πολύ πρόσφατη επιτυχία του New Horizons,όχι μόνο έριξε φώs στον μυστηριώδη Πλούτωνα,άλλα κατέρριψε και ένα όριο.Σύντομα θα εγκαταλέιψει το πλουτώνειο σύστημα,για να εξερευνήσει ακόμα μακρύτερα τα άγνωστα σώματα τηs Ζώνηs Kuiper,με απώτερο προορισμό να συνεχίσει την πορεία του στον διαστρικό χώρο.Πορεία που ήδη ακολουθέι το Voyager 1 εδώ και 3 χρόνια.
Το Voyager 1 έγινε το πρώτο ανθρώπινο δημιούργημα που άφησε τα όρια του Ηλιακού Συστήματοs.Σήμερα σε απόσταση περίπου 20 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων απο την Γή,παραμένει ενεργό και συνεχίζει την πορέια του.Μια πορεία που σε 40.000 χρόνια θα τον φέρει κοντά στον ερυθρό νάνο Gliesse 445,σε απόσταση 17,6 ετών φωτόs.Αλλα και το δίδυμο σκάφοs του Voyager 2,βρίσκεται πολύ κοντά στον διαστρικό χώρο σε απόσταση λίγο μεγαλύτερη απο 16 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα.Το Voyager 2 αναμένεται να περάσει σε 40.000 χρόνια απο την περιοχή του ερυθρού νάνου Ross 248.Oι δυο αποστολέs Voyager που εκτοξέυτηκαν με διαφορά 15 ημερών τον Αυγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1977,εξερέυνησαν τουs αεριώδειs γίγαντεs του εξωτερικού Ηλιακού Συστήματοs,και θα συνεχίσουν να λειτουργούν για περίπου 10 χρόνια ακόμα.Η τελική τουs κατάληξη θα έιναι η ατέρμονη περιπλάνηση στον Γαλαξία.Αμφότερα έχουν μαζί τουs απο έναν επίχρυσο δίσκο,με ήχουs και εικόνεs τηs Γήs,καθώs και κωδικοποιημένα μηνύματα για ενδεχόμενη επαφή με εξωγηινο πολιτισμό.Είναι η εξέλιξη τηs προσπαθειαs που ξεκίνησε με τιs αποστολέs Pioneer 10 και 11 που εκτοξέυτηκαν το 1972 και 1973 αντίστοιχα.Μπορέι τα Pioneer πλέον να έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια να λειτουργούν,συνέχιζουν και αυτά όμωs την περιπλανηση τουs.To Pioneer 10 αναμένεται να φτάσει στην περιοχή του ερυθρού γίγαντα Aλντεμπαράν σε 2 εκατομμύρια χρόνια,καλύπτονταs μια απόσταση 65 ετών φωτόs.Aυτήν στιγμή ακολουθεί κατά "πόδαs" το Voyager 1,ευρισκόμενο σε απόσταση περίπου 17 δισεκατομυρίων χιλιομέτρων.Το δέ Pioneer 11,το πλέον αργό απο τα 4,βρίσκεται περίπου 14 δισεκατομύρια χιλιόμετρα μακριά μαs,και αναμένεται να έχει το ιστορικό ραντεβού του με το άστρο Λ Αετού σε 4 εκατομύρια χρόνια.Και η εξερέυνηση συνεχίζεται...

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

Αριθμόs επιβεβαιωμένου εξωπλανήτη...1030.Kepler 452b.Η NASA ανακοίνωσε χθέs την ανακάλυψη ενόs εξωπλανήτη που δυνητικά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ωs μια μεγαλύτερη έκδοση τηs Γήs.Ο Kepler 452b βρίσκεται 1.400 έτη φωτόs μακριά μαs,και περιφέρεται γύρω απο έναν αστέρα ιδίου τύπου με τον Ηλιο.Ο αστέραs Kepler 452,έχει ηλικία 6 δισεκατομμυρίων ετών και είναι κατά 20% λαμπρότεροs και 10% μεγαλύτεροs απο τον δικό μαs Ηλιο.Αυτό που έχει ανάψει τιs προσδοκίεs έιναι η απόσταση του πλανήτη απο το άστρο του,απόσταση που τον κατατάσει στην Κατοικίσιμη Ζώνη,περιοχή όπου ευνοείται η παρουσία νερού σε υγρή μορφή.Ο πλανήτηs έχει βραχώδη σύσταση,χρειάζεται 385 ημέρεs για μια πλήρη περιφορά γύρω απο το άστρο του,και έιναι 60% μεγαλύτεροs απο την Γη.Φυσικά αυτέs οι προυποθέσειs δεν αρκούν απο μόνεs τουs για την εμφάνιση τηs Ζωήs.Δεν έχουμε ακόμα στοιχεία για την ατμόσφαιρα του.Ισωs να αποτελλέι μια ανάλογη "Αφροδίτη" η οποία έιναι στιs παρυφέs τηs δικήs μαs Κατοικίσιμηs Ζώνηs,με έντονο "Φαινομενο Θερμοκηπίου".Ισωs η ηλικία και η αυξημένη ακτινοβολία του άστρου να συνηγορόυν σε αυτό.Σε κάθε περίπτωση περιμένουμε νεότερα στοιχεία.
Κι'αν αυτή η ανακοίνωση προκέλεσε ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα,και όχι μόνο,στο πολύ προσεχέs Μέλλον θα είναι μάλλον ευχάριστη καθημερινότητα.31 ανάλογα σώματα περιμένουν επιβεβαίωση με βάση τα πρόσφατα στοιχεία,21 εξ αυτών Υπερ-γαίεs όπωs ο Kepler 452b,10 ανάλογα με την Γή.Απο το 2009 που ξεκίνησε η αποστολή Kepler,μέχρι και σήμερα 1.030 εξωπλανήτεs επιβεβαιώθηκαν,και άλλοι 4696 βρίσκονται σε αναμονή,καθώs η ανάλυση των δεδομένων συνεχίζεται.

Πηγέs: NASA-Jet Propulsion Laboratory
            Astronomy Magazine
            Planetary Habitabilty Laboratory

Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

Με την έωs τώρα άκρωs επιτυχημένη αποστολή New Horizons,στον μακρινό και εξαιρετικά ενδιαφέροντα Πλούτωνα,γράφεται ένα ακόμα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία τηs εξερεύνησηs του Ηλιακού Συστήματοs.Aπο τιs πρώτεs,φιλόδοξεs προσπάθειεs στιs αρχέs τηs δεκαετείαs του '60,μέχρι σήμερα,έχει κυλήσει πολύ "νερό στο αυλάκι".Με επανδρωμένεs αποστολέs στην Σελήνη,μόνιμη πλέον παρουσία διαστημοσυσκευών στον Αρη,ακόμα και προσεδαφίσειs σε κομήτεs,μπορούμε να πούμε οτι δύσκολα υπάρχει σώμα που λίγο έωs πολύ δεν έχει δεχθέι την "περίεργη" ανθρώπινη ματιά.Καθώs μέχρι τώρα ο Πλούτωναs εξελίσεται σε μια ακόμα ευχάριστη έκπληξη,γίνεται περισσότερο σαφέs ο γεγονόs του οτι όλεs αυτέs οι αποστολέs των τελευταίων δεκαετείων,έχουν αλλάξει άρδην την εικόνα μαs για το Ηλιακό Σύστημα.Μπορεί να έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια απο τιs τελευταιέs επανδωμένεs αποστολέs στην Σελήνη,και το ζήτημα να έχει μέινει στιs "καλένδεs",η εξερεύνηση όμωs συνεχίζεται,φέρνονταs στο νού την επόμενη πολύ μεγάλη και κομβική αποστολή.Πρόκειται για το Europa Multiple Flyby Mission,γνωστό και ωs Εuropa Clipper,αποστολή που αναμένεται να φωτίσει το πλέον ενδιαφέρον σώμα του Ηλιακού Συστήματοs.Τον δορυφόρο του Δία,Ευρώπη.
Η αποστολή τηs NASA,θα είναι η πρώτη αποστολή με αιχμή την Αστροβιολογία,ουσιαστικά την διερεύνηση τηs πιθανότηταs ύπαρξηs εξωγήινηs ζωήs.Αναμένεται να εκτοξευθέι το 2020,φτάνονταs στο Δίιο σύστημα πρόs τα μέσα τηs επόμενηs δεκαετέιαs,και σχεδιάζεται να πραγματοποιήσει 45 flyby's στην Ευρώπη σε αποστάσειs που θα κυμάινονται απο 25 έωs και 1600 χιλιόμετρα απο την επιφάνεια τηs.
H Ευρώπη έιναι ένα προκλητικά ενδιαφέρον σώμα.Με διάμετρο λίγο μικρότερη απο αυτή τηs Σελήνηs,δεν είναι υπερβολή να χαρακτηριστεί ωs μικρογραφία τηs Γηs σε βαθιά κατάψυξη.Αποτελούμενη απο πυριτικά πετρώματα,σιδηρούν πυρήνα και βραχώδη μανδύα,έχει μια πολύ αραιή ατμόσφαιρα Οξυγόνου.Αυτό που όμωs έχει ανάψει τιs προσδοκίεs έιναι η σχεδόν βέβαιη πολύ μεγάλη περιεκτικότητα σε νερό,τόσο σε υγρή όσο και σε στέρεα μορφή.Η επιφάνεια τηs καλύπτεται απο έναν παγωμένο αλμυρό ωκεανό νερού,ενώ περίπου 100 χιλιόμετρα κάτω απο την επιφάνεια τηs,το νερό βρίσκεται σε υγρή μορφή.Είναι προφανέs οτι ο συνδυασμόs των δεδομένων που διαθέτουμε έχει πυροδοτήσει μια μεγάλη αδημονία,καθώs θεωρείται ο καλύτεροs υποψήφιοs γιa έυρεση εξωγήινηs ζωήs.Η απάντηση θα έρθει σε λιγότερο απο 10 χρόνια.Μέχρι τότε οι γοητευτικέs εικασίεs θα πυροδοτούν ενδιαφέρουσεs συζητήσειs.Ισωs στο τέλοs να δικαιωθεί ο πολλέs φορέs προφητικόs Αρθουρ Κλάρκ,που στο έργο του Οδύσσεια του Διαστήματοs,"φωτογραφίζει" την Ευρώπη ωs φορέα εξωγήινηs ζωήs.

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015

Με την ιστορική χθεσινή προσέγγιση τηs διαστημοσυσκευήs New Horizons στον μακρινό Πλούτωνα,και την μεγάληs σημάσιαs "κατάληψη" ενόs μακρινού ορίου στο Ηλιακό μαs Σύστημα,επικρατεί μια μικρή "πλουτωνίτιδα" στουs επιστημονικούs και όχι μόνο κύκλουs.Καθώs περιμένουμε τα νέα στοιχεία απο το New Horizons,αυξάνει και το ενδιαφέρον για την ονοματοδοσία των τόσο των πλουτώνιων χαρακτηριστικών,όσο και των δορυφόρων του.Λίγουs μήνεs πρίν η Διεθνήs Αστρονομική Ενωση έιχε ξεκινήσει διαδικτυακή καμπάνια,με πάρα πολύ μεγάλη απήχηση απο τον κόσμο,για τον σκοπό αυτό,κάτι που συνέβει για πρώτη φορά στην ιστορία τηs εξερέυνησηs.Για τον μέν Πλούτωνα τα υποψήφια ονόματα έιχαν χωριστεί σε 6 κατηγορίεs,περιλαμβάνονταs διαστημικέs αποστολέs και σκάφη,όπωs Spoutnik και Soyouz,επιστήμονεs όπωs τον Πέρσιβαλ Λώουελ άλλα και τον Κλάιντ Τομπώ,που ανακάλυψε και τον πλανήτη.Ακόμα διάσημεs φιγούρεs σαν τον Ζακ Υβ Κουστώ,και τον Εντμουντ Χίλλαρι.Ωs φέρων το όνομα του μυθολογικού θεού του Κάτω Κόσμου,δεν θα μπορούσαν να λέιπουν και υποψήφια ονόματα,όπωs αυτό του Ανουβι,του αιγυπτικού "ομόλογου" του,άλλα και του φανταστικού Κθούλλου γέννημα τηs πέναs του Χ.Φ Λαβκραφτ,και του Μπάλρογκ,απο την σάγκα του Αρχοντα των Δαχτυλιδίων.Τοπωνύμια όπωs ο Τάρταροs και η Νιφελχαίμ,επίσηs δεν λέιπουν,άλλα και διάσημοι επισκέπτεs του Κάτω Κόσμου,σαν τον Ηρακλή και την Ιννάνα απο την Σουμεριακή Μυθολογία.
Ανάλογα θα ονοματιστεί και ο Χάρων και οι υπόλοιποι δορυφόροι,με την προσθήκη ίσωs ονομάτων απο διάσημεs σειρέs και έργα Επιστημονικήs Φαντασίαs,όπωs Σποκ και Κερκ,μυθολογικών ερπετών και θεοτήτων τηs Νύχταs,και φανταστικών τοπωνυμίων,όπωs η Μόρντορ.Τόσο τα στοιχεία απο τιs εσχατίεs του Ηλιακού Συστήματοs,όσο και τα ονόματα που θα επικρατήσουν αναμένονται με εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

Περίπου 12 εκατομμύρια έτην φωτόs μακριά απο εμάs,βρίσκουμε έναν αγαπημενό αστρονομικό  στόχο για επαγγελματίεs και ερασιτέχνεs αστρονόμουs.Eίναι ο Μ81 στην Μεγάλη Αρκτό.Εναs απο τουs πλέον αντιπροσωπευτικούs σπειροειδείs γαλαξίεs.Κατηγορία στην οποία εντάσσονται τόσο ο
δικόs μαs Γαλαξίαs,όσο και αυτόs τηs Ανδρομέδαs,άλλα και πολύ σημαντικόs αριθμόs άλλων γαλαξιών.Στην πραγματικότητα οι σπειροειδείs γαλαξίεs αποτελούν το 77% των γαλαξιών που έχουμε παρατηρήσει,χωρίs όμωs να αποτελλούν και την πλειοψηφία των γαλαξιών στο Σύμπαν.Τα "σκήπτρα" ανήκουν στουs ελλειπτικούs,οι οποίοι γίνονται πολύ δυσκολότερα ορατοί λόγω τηs χαμηλήs λαμπρότηταs τουs,αποτέλεσμα τηs πολύ μεγαλύτερηs ηλικίαs τουs.Οπωs μαρτυρά και το σχήμα τουs,διακρίνονται απο σπεροειδή δομή,με μια διακριτή κεντρική περιοχή,που περιέχει τα γηραιότερα και λιγότερο λαμπρά άστρα,τουs βραχίονεs,που μπορεί να είναι απο δύο έωs και πολύ περισσότεροι,που περιέχουν νεαρότερα,λαμπρότερα και θερμότερα άστρα.Περιοχέs σημαντικήs αστρογέννεσηs,καθώs είναι συνήθωs πολύ πλούσιεs σε μοριακά νέφη αερίων,άλλα και σκόνη.Την δομή συμπληρώνει η γαλαξιακή άλωs,"κατοικία" των σφαιρωτών αστρικών σμηνών.Παρά το γεγονόs του οτι έιναι οι περισσότερο μελετημένοι γαλαξίεs,ο ακριβήs μηχανισμόs που διέπει την ύπαρξη των βραχιόνων δεν έιναι ακόμα πλήρωs αποσαφηνισμένοs.Περίπου 2/3 απο αυτούs παρουσιάζουν μια ραβδοειδή δομή στο κέντρο τουs,δημιουργώνταs την υποκατηγορία των ραβδωτών σπειροειδών γαλαξίων.Ο Γαλαξίαs μας εντάσσεται στην υποκατηγορία αυτή,όπωs επιβεβαιώθηκε και απο τιs παρατηρήσειs του διαστημικού τηλεσκοπίου Spitzer το 2005.Ενδιαφέρον στοιχείο που συνοδεύει τιs ιδιότητεs των σπειροειδών γαλαξιών είναι και η σχέση τουs με την μαθηματική,λογαριθμική σπειρα που εκφράζεται απο τον αριθμό φ,και συναντάται συνήθωs ωs Χρυσή τομή,ακολουθία που έιναι αρκετά διαδεδομένη στην Φύση.

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015

Το Διάστημα μπορέι ενιότε να γίνει ενα πολύ "παράδοξο" μέροs,που ποτέ δεν σταματά να μαs προκαλέι και να μαs εξάπτει το ερευνητικό ενδιαφέρον,καθώs σε κάθε γωνία του μπορεί να βρίσκονται αντικέμενα σαν το εικονιζόμενο Arp 147.Βρίσκεται περίπου 440 έτη φωτόs μακριά μαs,πρόs τον αστερισμό του Κήτουs,και έιναι το αποτέλεσμα τηs σύγκρουσηs των δύο εικονιζόμενων γαλαξίων,περίπου 40 εκατομμύρια χρόνια πρίν.Είναι "περίοπτο" μέλοs του Ατλαντα των παράδοξων γαλαξιών,ενόs καταλόγου με 338 ανάλογα αντικέιμενα,που συντάχθηκε το 1966 απο τον Halton Arp.
Οι δύο αλληλεπιδρώντεs γαλαξίεs απέχουν 21.000 έτη φωτόs.Η σύγκρουση του ελλειπτικού γαλαξία στα αριστερά με τον σπειροειδή στα δεξιά,πυροδότησε και μια ιδιαίτερα αυξημένη αστρογέννεση,όπωs μαρτυρά και η λαμπρότητα του γαλαξία στα δεξιά,καθώs το έντονο μπλέ χρώμα είναι αποτέλεσμα τηs ακτινοβολιάs κυρίωs νεαρών κυανών υπεργιγάντων αστέρων.Αμφότεροι έιναι επίσηs "μέλη" μιαs σπάνιαs και αρκετά ενδιαφέρουσαs υποομάδαs γαλαξιών,των δακτυλιοειδών,αποτέλέσματα ανάλογων γαλαξιακών συγκρούσεων.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Περίπου 53,5 εκατομμύρια έτη φωτόs μακριά μαs,βρίσκεται έναs πραγματικόs αστρικόs "κολοσσόs".
O Μ87 στην Παρθένο,έναs απο τουs μεγαλύτερουs και μαζικότερουs γαλαξίεs που γνωρίζουμε,με αστρικό πληθυσμό που ίσωs να υπερβαίνει το μισό τρισεκατομμύριο άστρα,με 12.000 αστρικά σμήνη,και διάμετρο περίπου 120.000 έτη φωτόs.Eίναι κατά 200 φορέs μαζικότεροs απο τον δικό μαs Γαλαξία,και περιβάλεται απο μια άλω θερμών αερίων.Ισωs το εντυπωσιακότερο χαρακτηριστικό του,έιναι ο εντυπωσιακόs πίδακαs πλάσματοs,που εκτοξέυεται με τρομακτική ταχύτητα,απο την δραστηριότητα τηs υπερμαζικήs Μάυρηs Τρύπαs στο κέντρο του,και φτάνει σε μήκοs τα 5.000 έτη φωτόs.
Ο Μ87 έιναι έναs πολύ χαρακτηριστικόs εκπρόσωποs μιαs πολύ σημαντικήs και μάλλον τηs πολυπληθέστερηs ομάδαs Γαλαξιών.Των Ελλεπτικών.Πρόκειται για γαλαξίεs που διακρίνονται για το συνήθωs ωοειδέιs σχήμα τουs,αν και υπάρχουν διαβαθμίσειs ανάλογα με το πόσο επιμήκειs μπορέι να έιναι.Μια διαβάθμιση που χωρίζει τουs Γαλαξίεs αυτούs σε 8 κατηγορίεs,και εισήγαγε το 1926 ο Edwin Hubble.Ο Μ87 έιναι διαβάθμισηs E0,προσεγγίζονταs αρκετά ενα σχεδόν σφαιρικό σχήμα.Οσο προχωράμε στην κλίμακα,τόσο απομακρυνόμαστε απο την σφαίρα.Γαλαξίεs διαβαθμισηs Ε7,που έιναι και η τελαυταία κατηγορία,έιναι πολύ περισσότερο επιμήκειs.Ανάλογη ποικιλία υπάρχει και στο μέγεθοs τουs.Απο τουs μικρότερουs,νάνουs ελλειπτικούs με μέγεθοs μόλιs το 10% του δικού μαs Γαλαξία,μέχρι τουs αστρικούs κολοσσούs,που μπορούν να φτάσουν και το 1 εκατομμύριο έτη φωτόs σε διάμετρο,και να αριθμούν πάνω απο 1 τρισεκατπομμύριο άστρα.
Πρόκειται για αρκετά γηραιούs γαλαξίεs,αποτέλεσμα διαδοχικών γαλαξιακών συγκρούσεων και συγχωνέυσεων,που σύνηθωs βρίσκονται σε αρκετά "βίαια" και ενεργητικά μέρη του Διαστήματοs.
Λόγω τηs μεγάληs ηλικίαs τουs,έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε μορικά νέφη αερίων και σκόνη,κατά συνέπεια χαμήλο ρυθμό αστρογέννεσηs.Αποτελλούνται πολύ περισσότερο απο μεγάληs ηλικίαs ερυθρούs αστέρεs,γι'αυτό και δεν διακρίνονται για την λαμπρότητητα τουs.Οι ελλειπτικοί γαλαξίεs σύμφωνα με εκτιμήσειs,αποτελούν το 60% του συνολικού γαλαξιακού πληθυσμού.