Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Κυριολεκτικά με "νέα μάτια" μπορούν πλέον οι φυσικοί, οι αστρονόμοι και οι κοσμολόγοι να παρατηρούν το Σύμπαν, μετά την απο ότι δείχνουν τα πράγματα επιβεβαίωση ανίχνευσηs βαρυτικών κυμμάτων. Είναι σίγουρα μια απο τιs σημαντικότερεs ανακαλύψειs των τελευταίων ετών, και ίσωs και του αίωνα που διανύουμε. Όχι μόνο επαληθεύει ένα σημαντικό μέροs τηs Θεωρίαs τηs Γενικήs Σχετικότηταs, άλλα αλλάζει και την ίδια την αντόληψη για την υφή του Χωρο-Χρόνου. Την ανακάλυψη σύντομα αναμένεται να ακολουθήσει μια πλειάδα ειδικά συντονισμένων οργάνων παρατήρησηs, που αναμένεται να ρίξουν φώs σε μέχρι τώρα σκοτεινά σημεία του Σύμπαντοs και να αυξήσουν την γνώση μαs για φαινόμενα όπωs οι Μαύρεs Τρύπεs και οι Αστερεs Νετρονίων. Παράλληλα η νεά αυτή οπτική ίσωs μαs φέρει ακόμα συναρπαστικότερεs ανακαλύψειs στην πορεία, αθέατεs μέχρι τώρα.
Τα βαρυτικά κύματα είναι δονήσειs-ρυτιδώσειs στην υφή του Χωρο-Χρόνου, που προκαλούνται απο κοσμικά γεγονότα πολύ υψηλήs ενέργειαs, όπωs η συγχώνευση δύο μαύρων τρυπών όπωs έγινε στην περίπτωση αυτή, 29 και 36 ηλιακών μαζών αντίστοιχα. Η διαφυγούσα ενέργεια που αντιστοιχούσε σε σε ενέργεια ίση με 5.000 εκρήξειs supernova, μεταδόθηκε με την μορφή βαρυτικών κυμάτων,1,3 δισεκατομμύρια έτη φωτόs μακριά μαs. Όσο για την πιστότητα τηs ανακάλυψηs, δίνει περιθώριο λάθουs 1 στα 3,5 εκατομμύρια.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Θα πρέπει να πλησιάζαμε πρόs τα μέσα τηs δεκατείαs του' 90, όταν φωτογραφίεs ανάλογεs με αυτή, ξεκίνησαν σιγά-σιγά να κατακλύζουν τα περιοδικά τηs εποχήs που έιχαν επιστημονικό προσανατολισμό. Άλλα και εκτόs του επιστημονικού τύπου, πολλά άλλα έντυπα αρέσκονταν στο να προβάλλουν αυτή, και πολλέs άλλεs φωτογρφίεs απο το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble.
Οι Πυλώνεs τηs Δημιουργίαs, πιθανώs να αποτελούν την πλεόν εμβληματική φωτογραφία του τηλεσκοπιού που όχι μόνο μαs χάρισε ασύλληπτηs ομορφιάs φωτογραφίεs, άλλα βοήθησε και βοηθά στην αποκωδικοποίηση πολλών μυστικών του Διαστήματοs.
Επι αρκετά χρόνια υπήρξε διακαήs ο πόθοs των επιστημόνων για την εκτόξευση ενόs τηλεσκοπιού που δεν θα υπάγετο στουs περιορισμούs τηs γήινηs ατμόσφαιραs, και που θα πρόσφερε πολύ καλύτερηs ευκρίνειαs φωτογραφίεs. Απο τα σχέδια του Oberth το 1923, αλλά κυριώs του Lyman Spitzer το 1946, έπρεπε να περιμένουμε να κυλήσουν αρκετά ακόμα χρόνια, μέχρι η σύλληψη να πάρει σάρκα και οστά. Απο τα τέλη τηs δεκατείαs του' 70 μπήκε σε φάση υλοποίησηs, άλλα κατά κύριο λόγο η καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Challenger (1986), έφεραν πίσω το χρονοδιάγραμμα. Τελικά τον Απρίλιο του 1990, τέθηκε σε τροχιά, και κυριολεκτικά άλλαξε την αντίληψη μαs για το Σύμπαν.
Δεν έιχαμε ποτέ πρίν αντικρύσει το μεγαλείο των εικόνων που μαs προσέφερε το Hubble, που σιγά-σιγά ξεπερνώνταs και όσα τεχνικά θέματα ανέκυψαν στην πορεία, κοιτούσε όλο και βαθύτερα, όλο και λεπτομερέστερα σε αθέτα για το άνθρωπινο μάτι μυστικά. Φυσικά δεν προσέφερε μόνο αισθητικά όμορφεs εικόνεs. Η βοηθέια που έδωσε και δίνει στουs μελετητέs του Ουρανού έιναι πολύτιμη.
Στα 26 χρόνια λειτουργίαs του τα επιτεύγματα του είναι πολλά και πολύ σημαντικά. Μεταξύ άλλων μαs βοήθησε να υπολογίσουμε τον ρυθμό διαστολήs του Σύμπαντοs, άλλα και την ίδια του την ηλικία, ενώ πιστοποίησε το ότι κάθε μεγάλοs γαλαξίαs κρύβει μια υπερμαζική μάυρη τρύπα στο κέντρο του.
Παράλληλα οδήγησε τουs ειδικούs στα ίχνη του υπεδάφιου ωκεανού του Γανυμήδη, ανακάλυψε δύο απο τουs δορυφόρουs του Πλόυτωνα, και συνεισφέρει και αυτό στην προσπάθει εντοπισμού εξωπλανητών. Μάλιστα έχει και μια πρωτιά, καθώs κατάφερε να παρατηρήσει τον Φομάλχω β (ή Νταγκον) απ'ευθείαs, κάτι όχι και τόσο έυκολο. Τέλοs κατάφερε να δεί βαθύτερα απο οτιδήποτε άλλο στο Σύμπαν, στέλνονταs την ερευνητική ματιά του δεκάδεs δισεκατομμύρια χρόνια μακριά στον Χώρο ή πίσω στον Χρόνο.
Όπωs όμωs όλα τα όμορφα πράγματα, έτσι και το Hubble σε περίπου 4 χρόνια απο τώρα, θα σταματήσει να λειτουργεί, κλέινονταs 30 χρόνια διαστημικήs εποποίιαs. Oι απόγονοι του όπωs το τηλεσκόπιο James Webb θα συνεχίσουν την παράδοση του, άλλα το ίδιο θα έχει κερδίσει μια περίοπτη θέση στην ιστορία των Επιστημών και των ανθρώπινων επιτευγμάτων.