Tις πολύ πρώτεs πρωινέs ώρεs τηs 22αs Δεκεμβρίου (01:03 για την ακρίβεια),σε λίγεs ώρεs απο τώρα,θα έχουμε το Χειμερινό Ηλιοστάσιο,την ουσιαστική μετάβαση στον Χειμώνα,και ταυτόχρονα την μικρότερη σε διάρκεια ημέρα του έτουs (9 ωρεs και 11 λεπτά).Αυτό συμβάινει καθώs ο άξοναs τηs Γήs με κλίση έχονταs κλίση 23,5 μοίρεs,"απομακρύνει" τιs περιοχέs του Βορείου Ημισφαρίου απο τον Ηλιο,ενώ ταυτόχρονα έχουμε και την χαμηλότερη δυνατή ανύψωση του Ηλιου στον ουρανό μην ξεπερνώνταs τιs 25 μοίρεs.Aντίστοιχα στο Νότιο Ημισφαίριο έχουμε το Θερινό Ηλιοστάσιο.

Η σύνθετη λέξη Ηλιοστάσιο δημιουργήθηκε γιατί ο Ηλιοs κατα τίs ημέρεs λίγο πρίν και λίγο μετά τα Ηλιοστάσια φάινεται να επιβραδύνει την κίνηση του,σαν να στέκεται σχεδόν ακίνητοs (Ηλιου-στάσιs).
Αρρηκτα συνδεδεμένη με μετάβαση σε εποχή,τόσο η συγκεκριμένη ημερομηνιά,όσο και οι κοντινέs στο Ηλιοστάσιο ημέρεs,εορτάζονταν απο το σύνολο σχεδόν των αρχαίων λαών.

Στην Αρχαια Ελλάδα έιχαμε την γέννηση του θεού Διονύσου και τηs Σέμεληs.
Στην Ρ'ωμη ελάμβαναν χώρα τα Σατουρνάλια,γιορτή αφιερωμένη στον θεό Κρόνο και την Δημητρα,άλλα και στον "Ανίκητο Ηλιο" (Sol invictus).Aνάλογη η σημασία και στην Αρχαία Αίγυπτο,οπου στιs 25 Δεκεμβρίου τιμόυσαν την γέννηση του Ηλιου-Ρα,ενώ στην Περσία του Μίθρα και στην Βαβυλώνα του Νέργκαλ.Διαφορετικά τα σύμβολα ανα πολιτισμό,μια η ουσία όμωs,καθώs αυτό που τιμούσαν ήταν η αναγεννητική δύναμη τηs Φύσηs και του Ηλιου,καθώs μετά το Ηλιοστάσιο η ημέρα αρχίζει σταδιακά να μεγαλώνει.