Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

                                                                ΚΟΣΜΙΚΟΙ ΦΑΡΟΙ
Ο αέναοs κύκλοs τηs καταστροφήs και τηs αναγέννησηs, είναι μια πανίσχυρη σταθερά που χάνεται στα βάθη του Χρόνου, πιθανότατα και πρίν απο αυτό που όλοι έχουμε να συμφωνήσει να ορίζουμε ωs Χρόνο. Για την ώρα όμωs αυτέs οι κάπωs προωθημένεs κοσμολογικέs αντιλήψειs δεν θα απασχολήσουν το παρόν άρθρο.
Είναι γνωστή στουs φίλουs τηs Αστρονομίαs και τηs Κοσμολογίαs, η τεράστια σημασία των εκρήξεων supernova. Κυριολεκτικά χρωστάμε στην ύπαρξη μαs σε αυτέs, τιs πρώτεs εκρήξειs των πρώτων υπερμαζικών άστρων, δισεκατομμύρια χρόνια πρίν. Τα βαρύτερα υλικά, τα υπέυθυνα για την συγκρότηση των βραχώδων πλανητών σαν την Γή, άλλα και των σωμάτων μαs και του DNA μαs, δημιουργήθηκαν στουs πυρήνεs αυτών των άστρων.
Η βοηθεία όμωs που μαs προσφέρουν αυτά τα "κοσμικά τέρατα" δεν σταματά εδώ.
Απο την στιγμή που ανακαλύψαμε ότι το Σύμπαν είναι κάτι πολύ περισσότερο απο τον Γαλαξία μαs, γεννήθηκε η ανάγκη να προσδιορίσουμε την θέση μαs σε αυτό. Ο τοπολογικόs προσδιορισμόs τηs θέσηs συνάγεται απο την απόσταση.
Για να προσδιορίσουμε με σχετική ακρίβεια αυτό το ζήτημα χρειαζόμαστε κάτι εξαιρετικά δυνατό. Όπωs μια έκρηξη supernova.
Οι εκρήξειs supernova χωρίζονται σε διάφορεs κατηγορίεs ανάλογα με τον τύπο του άστρου, την μάζα του, και τα υλικά που τον δομούν. Η κατηγορία που μαs ενδιαφέρει εν προκειμένω, έιναι οι supernova τύπου Ια.
Οι εκρήξειs αυτέs που στην Αστρονομία και την Κοσμολογία έχουν και το έυστοχο όνομα Standard Candles, δημιουργούνται σε δυαδικά συστήματα αστέρων, με συνήθωs έναν υπερμαζικό αστέρα και έναν λευκό νάνο. Καθώs ο κατά πολύ πυκνότεροs λευκόs νάνοs κλεβει συστηματικά υλικό απο τον συνοδό του, το συσσωρευμένο υλικό ξεπερνά σε κάποιο σημείο το όριο "αντοχήs" του αστέρα (Όριο Τσαντρασενκάρ), και ωθούμενο απο την βαρυτική κατάρρευση εκρήγνυται, δίνονταs την πλέον ισχυρή και φωτεινή έκρηξη που γνωρίζουμε. Το υπέρθερμο υλικό που εκτοξέυεται με ταχύτητα που μπορεί να φτάσει και τα 10.000 km/sec, μπορεί για μικρό χρονικό διάστημα να ξεπεράσει σε λαμπρότητα ακόμα και τον ίδιο του τον Γαλαξία. Γνωρίζονταs το απόλυτο μέγεθοs αυτήs τηs λαμπρότηταs, μπορούμε να συνάγουμε την απόσταση, άλλα και να μετρήσουμε τον ρυθμό διαστολήs του Σύμπαντοs.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου