Αν σκεφτούμε ότι η δουλειά του αστρονόμου, έχει αρκετέs ομοιότητεs με αυτή του αρχαιολόγου, θα μπορέσουμε να καταλάβουμε την άισθηση που αποκομίζουν αμφότεροι όταν "σκοντάφτουν" επάνω σε ανακαλύψειs που προκαλούν τα μέχρι τώρα γνωστά και δεδομένα. Η προσπάθεια έυρεσηs του "πώs" και του "γιατί", έιναι αυτό που σε τελική ανάλυση προχωρά και τα γνωστικά αντικείμενα σε νέεs οδούs. Κι' αν αναρωτιώμαστε ποιά ακριβώs είναι η σύνδεση μεταξύ των δύο επιστημών, η απάντηση έιναι ότι η μελέτη του Σύμπαντοs είναι στην πραγματικότητα η μελέτη τηs Ιστορίαs αυτού, καθώs ότι βλέπουμε και μελετούμε έιναι ήδη μια εικόνα του Παρελθόντοs. Eίτε 8 μόλιs λεπτά πίσω στον Χρόνο ( Ηλιοs), είτε δεκάδεs δισεκατομμύρια χρόνια, βλέπουμε άστρα, γαλαξίεs, αστρικά σμήνη και νεφελώματα όπωs ήταν. Το πόσο πίσω στον Χρόνο είναι συνάρτηση τηs απόστασηs. Όσο μακρύτερα, τόσο πιο "αρχέγονη" η εικόνα.
3,8 δισεκατομμύρια χρόνια πρίν, όταν η Γή περνούσε ακόμα την βρεφική τηs ηλικία, ένα τεράστιο υπερμαζικό άστρο, έφτασε στο τέλοs του μικρού για τα αστρονομικά δεδομένα, άλλα άκρωs ενυπωσιακού βίου του. Το οπτικό φάσμα τηs έκρηξηs έγινε ορατό μόλιs τον Ιούνιο του 2015, και ήταν κάτι που τάραξε τουs ειδiκούs, αφού ήταν η ισχυρότερη έκρηξη supernova που έχει μέχρι τώρα καταγραφεί. Το άστρο με την ονομασία που παραπέμπει σε κάτι θανατηφόρο ( ΑSASSN-15lh), για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έλαμψε με φωτεινότητα 20 φορέs μεγαλύτερη απο την αθροιστική φωτεινότητα και των 100 και πλεόν δισεκατομμυρίων άστρων που απαρτίζουν τον Γαλαξία μαs. Φυσικά μια έκρηξη supernova ή hypernova όπωs είναι η συγκεκριμένη, μπορεί να δωσει ανάλογα εντυπωσιακά οπτικά φαινόμενα. Όχι όμωs τόσο εντυπωσιακά, αφού η έκρηξη ήταν κατά τρείs φορέs ισχυρότερη απο την ότι είχε μέχρι τώρα καταγραφεί σε προηγούμενεs εκρήξειs. Ένα ακόμα μυστήριο για τουs λάτρειs των μυστηρίων αστρονόμουs, καθώs μια τόσο ισχυρή έκρηξη προκαλούσε τα μέχρι τώρα θεωρητικά μοντέλα.
Μια ενδεχόμενη εξήγηση θα μπορούσε να σχετίζεται με ένα άστρο σαν το εικονιζόμενο. Όχι πολύ μακριά μαs, στο Μεγάλο Νέφοs του Μαγγελάνου και σε απόσταση 165.000 ετών φωτόs, βρίσκουμε τον R136a1. Είναι ένα απο τα πλέον μαζικά και σίγουρα το πιό φωτεινό άστρο που έχουμε ποτέ παρατηρήσει. Αυτόs ο κυανόs γίγανταs είναι ένα νεαρό άστρο, εκπρόσωποs μιαs κατηγορίαs αρκετά σπάνιων αντικειμένων. Των αστερων Wolf-Rayet. Περίπου 500 ανάλογοι υπάρχουν στον Γαλαξία μαs. 20 φορέs βαρυτεροs απο Ηλιο, 8,7 εκατομμύρια φορέs φωτεινότεροs,5 φορέs θερμότεροs και 30 φορέs μεγαλύτεροs, o R136a1, εκτοξέυει στο Διάστημα περισσότερουs απο 2 δισεκατομμύρια τόνουs υλικού την ημέρα. Η ίδια τουs η προέλευση είναι ένα ακόμα μυστήριο, αφού έιναι πιθανόν να πρόερχονται απο συγχώνευση δύο ανάλογων τεράστιων άστρων. Ετσι, στην προσπάθεια να λύσουμε ένα μυστήριο, βρισκόμαστε στα δίχτυα και ενόs δέυτερου, πράγμα όχι άγνωστο στην Αστρονομία. Εναλλακτικά η έκρηξη θα μπορούσε να έχει πυροδοτηθεί απο ένα άλλα μυστηριώδεs αστρονομικό αντικέιμενο. Ενα μάγναστρο.
Σε κάθε περίπτωση και σενάριο, οι αστρονόμοι θα παραμέινουν πολύ απασχολημένοι μέχρι να φτάσουν στην λύση και αυτού του κοσμικού γρίφου.