Το Αρχιπέλαγοs Γκαλαπάγκοs βρίσκεται περίπου 1000 χιλιόμετρα μακριά απο την ακτή του Εκουαδόρ στην Νότια Αμερική. Εκεί βρίσκουμε εκατοντάδεs νησιά ηφαιστειακήs προέλευσηs, που κατανέμονται εκατέρωθεν τηs γραμμήs του Ισημερινού.
Τα νησιά έχουν πολύ μεγάλη σημασία για την Βιολογία, καθώs αποτελούν μοναδικά οικοσυστήματα, με ανάλογα μοναδική βιοποικιλότητα. Τέτοια που, βοήθησαν τον Δαρβίνο, ο οποίοs και τα επισκέφθηκε γύρω στο 1835, να θεμελιώσει την Θεωρία τηs Εξέλιξηs.
H γεωγραφική απομόνωση μεταξύ των νησιών τον προβλημάτισε, καθώs σχεδόν κάθε νησί, είχε και τα δικά του μοναδικά ενδημικά είδη, που είχαν όμωs πάρα πολύ στενή συγγένεια μεταξύ τουs. Τα είδη εξελίχθηκαν και προσαρμόστηκαν στιs συνθήκεs του κάθε νησιού, εμφανίζονταs μικρέs αποκλίσειs. Η μετανάστευση μεταξύ των νησιών, τα κατέστησε κυριολεκτικά φυσικά εργαστήρια μελέτηs.
Κατά μια έννοια και ο κάθε γαιόμορφοs πλανήτηs είναι ένα ανάλογο "νησί", στο "αρχιπέλαγοs" που μπορεί να σχηματίζει το εκάστοτε ηλιακό σύστημα.
Μια παλιά και αγαπημένη ιδέα στον χώρο τηs Αστρονομίαs και τηs Αστροβιολογίαs, είναι η μεταφορά και "μόλυνση" των πλανητών με ζωή που δημιοργήθηκε σε άλλο περιβάλλον. Ο μηχανισμόs περιλαμβάνει βίαιεs συγκρούσειs μετεωριτών και αστεροειδών, με ταυτόχρονη εκτίναξη υλικού στο Διάστημα, που μεταφέρει βακτήρια και μονοκύτταρεs μορφέs ζωήs. Αργότερα το εκτιναχθέν υλικό πέφτει σε γειτονικό πλανήτη, και με τιs σωστέs συνθήκεs μπορεί να πυροδοτήσει την εμφάνιση τηs ζωήs. Μια αγαπημένη θεωρία που εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο, μιλά για "μόλυνση" τηs Γήs, απο αρειανήs προέλευσηs βακτήρια δισεκατομμύρια χρόνια πρίν. Ίσωs οι ρίζεs μαs να χάνονται στον αρχέγοννο και πολύ διαφορετικό τότε Άρη. Η ευρύτερη εφαρμογή τηs θεωρίαs, όνομάζεται θεωρία τηs Πανσπερμίαs.
Για την ώρα έιναι μια υπόθεση, και ενδιαφέρουσα υπόθεση, χώριs όμωs ακόμα ακλόνητεs αποδείξειs. Αυτό που για την ώρα γνωρίζουμε είναι ότι τα βακτήρια, μπορούν να επιβίωσουν και τηs πρόσκρουσηs, και τηs μεταφοράs στο Διάστημα, άλλα και τηs εισόδου στο νέο τουs περιβάλλον.