Η περιοχή που ξεκινά αμέσως μετά την τροχιά του Ποσειδώνα δεν παύει ποτέ να μας εκπλήσσει. Εκεί, στα παγωμένα και ανήλιαγα εξωτικά προάστια του Ηλιακού Συστήματος, παράδοξοι, μοναδικοί κόσμοι έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνιση τους, και έχουμε απλώς καταφέρει να ρίξουμε μια μάλλον φευγαλέα ματιά, χωρίς να έχουμε αποκαλύψει περισσότερα από τα μυστικά αυτών των εσχατιών της πλανητικής γειτονιάς μας.

Ίσως φανεί παράδοξο, μιας και η εικόνα που έχουμε για τους πλανήτες και τους μεγάλους δορυφόρους του Ηλιακού Συστήματος παραπέμπει σε σφαιρικό σχήμα, άλλα η εικονιζόμενη Χαουμεία εντάσσεται στους πλανήτες-νάνους. Γιατί, παρά το ασυνήθιστο σχήμα της έχει διαστάσεις, μάζα και χαρακτηριστικά ικανά να την εντάξουν σε αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα κατηγορία σωμάτων. Θεότητα της Γονιμότητας για τους κατοίκους της Χαβάη, συνοδεύεται από δύο μικρούς δορυφόρους, κλασικά σώματα της Ζώνης Kuiper, τις Ναμάκα και Χαίιακα, κόρες της μυθoλογικήs Χαουμεία. Η ίδια, είναι κι αυτή ένα κλασικό σώμα της Ζώνης, όχι πολύ διαφορετική από τον Πλούτωνα. Ένα σώμα από πάγο και βράχο, με μια παράξενη κόκκινη κηλίδα, που μάλλον είναι πλούσια σε ορυκτά και οργανικές ενώσεις. ΄Οσο για το σχήμα της, αποτελεί το αποτέλεσμα της εξαιρετικά γρήγορης ιδιοπεριστροφήs της. Μια ημέρα στην Xαουμεία διαρκεί μόλις 4 ώρες, καθιστώντας την το σώμα με την ταχύτερη περιστροφή γύρω από τον άξονα του στο Ηλιακό Σύστημα. Με μέγεθος περίπου το μισό της Σελήνης, χρωστά την ιδιομορφία της σε μια σφοδρή σύγκρουση κατά το Παρελθόν, γεγονός που της χάρισε το μοναδικό σχήμα της, τούς δύο δορυφόρους και ένα εκτεταμένο πεδίο θραυσμάτων, άλλοτε ενσωματωμένα στο κυρίωs σώμα.

Ανάλογα με αυτήν σώματα συγκροτούν την λεγόμενη οικογένεια των πλανητών-νάνων. Μια όπως αναγκαία κίνηση διαχωρισμού, που προέκυψε από τον υποβιβασμό του Πλούτωνα σε πρώτο "πρεσβευτή" των νάνων το 2006. Σύμφωνα με τα κριτήρια που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση ένα σώμα για να ενταχθεί στην οικογένεια αυτή, θα πρέπει να πληρεί συγκεκριμένα δεδομένα. Να διαθέτει σχεδόν ( ή περίπου ) σφαιρικό σχήμα και ικανή μάζα για να βρίσκεται σε κατάσταση υδροστατικής ισορροπίας. Να μην αποτελεί δορυφόρο κάποιου άλλου πλανήτη, και να μην έχει καθαρίσει εντελώς την τροχιά του από άλλα, μικρότερα αντικείμενα. Μέχρι και σήμερα η οικογένεια αριθμεί 6 επιβεβαιωμένα μέλη. Τον Πλούτωνα, την Έριδα , τον Μακεμάκε, την Χαουμεία, τον 2015 RR245, και την Δήμητρα, τον μόνο νάνο που δεν ταξιδεύει σε μεταποσειδώνια τροχιά, άλλα βρίσκεται στην Ζώνη των Αστεροειδών της οποίας και αποτελεί το μεγαλύτερο μέλος. H συντριπτική όμως πλειοψηφία απαντάται στην για την ώρα "εξωτική" περιοχή που ξεκινά μετά την τροχιά του Ποσειδώνα. Εκτός των 6, σχεδόν βέβαιη πρέπει να θεωρείται και η προσθήκη της Σέντνα και άλλων ανάλογων σε ιδιότητες νάνων, όπως του Quaoar. Για την ακρίβεια τα υποψήφια σώματα για ένταξη μάλλον ξεπερνούν τα 100. Όλα τους ακολουθούν έκκεντρες, μακροπερίοδεs τροχιές, που τους φέρνουν δεκάδες δισεκατομμύρια χρόνια μακριά από τον Ήλιο, όπου μια πλήρης περιφορά μπορεί να διαρκέσει ακόμα και χιλιάδες χρόνια. Δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και η πιθανότητα του να αριθμούν χιλιάδες μέλη, μιας και τόσο η Ζώνη Kuiper, όσο και το Νέφοs Oort αποτελούν για την ώρα "άγνωστες γαίες ", που προκαλούν για εξερεύνηση. Επίσης, ακόμα και με τα μέσα που σήμερα διαθέτουμε, ο εντοπισμός τούς παραμένει πολύ δύσκολος, τόσο λόγω απόστασης, όσο και λόγω μεγέθους.

Για χιλιάδες χρόνια το Ηλιακό Σύστημα υπήρξε μια στατική, αδιατάρακτη και ομοιόμορφη περιοχή. Τούς 6 αρχικούς πλανήτες, ορατούς με γυμνό μάτι, σχετικά πρόσφατα στην ανθρώπινη ιστορία, εμπλούτισαν ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας και ο Πλούτων ( πριν τον υποβιβασμό του ). Τα δεδομένα, οι ανακαλύψεις και οι εξελίξεις όμως των τελευατίων ετών, όχι μόνο έχουν ανατρέψει αυτήν την εικόνα, άλλα φανερώνουν ένα Ηλιακό Σύστημα που ακόμα κρύβει πάρα πολλές εκπλήξεις και κάθε άλλο παρά στατικό και ομοιόμορφο είναι. Η κινητικότητα γύρω από τον για την ώρα υποτιθέμενο πλανήτη 9 δείχνει να αυξάνει, άλλα αποτελεί μόνο μέρος από τα άκρως ενδιαφέροντα ζητήματα της αστρικής μας γειτονιάς.