Ίσωs οι παλαιότεροι να θυμούνται ακόμα τιs προσδοκίεs που γέννησε η κούρσα του Διαστήματοs. Η μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο αντίδραση τηs Ανθρωπότηταs, εκφράστηκε σε πολλούs τομείs και με ποικίλεs εκφάνσειs. Οι επιστήμεs και το Διάστημα ήταν χώροι όπου συντελέστηκε μια άνευ προηγουμένου άνθηση. Πολύ λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν το 1945, ότι μόλιs 24 χρόνια αργότερα ο Άνθρωποs θα πατούσε το πόδι του στην Σελήνη. Και όμωs, συνέβη, λέs και ένα κομμάτι του Μέλλοντοs ήρθε να "σφηνωθεί" στην δεκαετία του '60. Τόσο τιτάνιο φάνταζε το εγχείρημα και ανάλογεs ήταν και οι προσδοκίεs που δημιούργησε. Το πρόγραμμα Απόλλων συνεχίστηκε, για να διακοπεί άδοξα το 1972. Έκτοτε, για λόγουs οικονομικούs, και πολιτικούs, ο Άνθρωποs περιορίστηκε στον υποσελήνιο κόσμο, με μόνη παρηγοριά κάποιεs εξόδουs σε διαστημικούs σταθμούs, και τιs μή επανδρωμένεs αποστολέs. Δεν συνέβη όμωs το ίδιο και με την γνώση που αποκομίσαμε και συνεχίζουμε να αποκομίζουμε. Το Διάστημα φαντάζει σήμερα πολύ περισσότερο ελκυστικό, ενδιαφέρον, ακόμα και απρόβλεπτο, απο το ότι γνωρίζαμε μόλιs 40-50 χρόνια πρίν. Άν η εποποιία του Διαστήματοs εκφράστηκε σε ένα λιγότερο εκλυστικό Διάστημα, τότε η εσωστρέφεια που ακολούθησε φαντάζει ώs οδυνηρή αντίφαση.
ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΦΙΛΟΞΕΝΟ
Η απουσία των κατάλληλων μέσων απο την μία, άλλα και η εμμονική απόρριψη κάθε ιδέαs πέρι ύπαρξηs ζωήs πέραν τηs Γήs απο μεγάλο κομμάτι του επιστημονικού κόσμου έκανε την εν λόγω υπόθεση να αποτελεί περισσότερο περιοχή τηs Φιλοσοφίαs και τηs Φαντασίαs. Φυσικά καθήκον τηs Επιστήμηs είναι η αναζήτηση των ανάλογων αποδείξεων που θα επιβεβαιώνουν ή θα απορρίπτουν την κάθε υπόθεση. Τιs τελευαταίεs δεκαετίεs, κυρίωs απο αυτή του '90 μετά, ένα πλήθοs ανακαλύψεων έχει έρθει για να αποκαλύψει μια αν μή τί άλλο άκρωs ενδιαφέρουσα εικόνα. Δεν είναι μόνο η συνεχήs ανακάλυψη εξωπλανητών που αισίωs έχουν ξεπεράσει σε αριθμό τιs 3.500. Πολύ ενδιαφέρουσεs ενδείξειs εντοπίζονται και εντόs του Ηλιακού μαs Συστήματοs, ιδίωs για την υπόθεση τηs Ζωήs. Απο το νεκρό και άνυδρο Ηλιακό Σύστημα των προηγούμενων δεκαεατιών, έχουμε περάσει όχι μόνο στον εντοπισμό του υπό προυποθέσειs σε υγρή μορφή στον Άρη, όχι μόνο σε στέρεη μορφή σε πλήθοs σωμάτων τηs αστρικήs γειτονιάs μαs, άλλα και στην πολύ δυνατή όπωs δείχνει υπόθεση τηs ύπαρξηs υπεδάφιων ωκεανών αυτού κυρίωs σε δορυφόρουs του Δία και του Κρόνου και μάλιστα σε αφθονία. Σύμφωνα με εκτιμήσειs σώματα όπωs η Ευρώπη και ο Εγκέλαδοs, ενδέχεται να ξεπερνούν σε όγκο νερού ακόμα και την ίδια την Γή. Παράλληλα σώματα όπωs ο Τιτάναs, o Γανυμήδηs ο μεγαλύτερos των αστεροειδών Δήμητρα, ακόμα και ο παγωμένοs και μακρινόs Τρίτων, φωτογραφίζονται ώs δυνητικοί φορείs νερού, με υπεδάφιουs ωκεανούs, που το εκτιμώμενο βάθοs τουs κάνει το αντίστοιχο των δικών μαs να φαντάζει με...ρυάκι. Σε παράλληλη και αλματώδη άνθηση βρίσκονται τα τελευταία χρόνια επιστημονικά παρακλάδια όπωs η Αστροβιολογία. Η συντεταγμένη προσπάθεια ανίχνευσηs αυτών των αποδείξεων που θα μπορούσαν να σημαίνουν Ζωή στο Διάστημα. Σε αυτό το πλαίσιο και αυτό το κλίμα, οι επιστήμονεs καλούνται να διαπιστώσουν το κατά πόσον οι ενδείξειs μπορούν να γίνουν αποδείξειs. Κάτι που μπορεί κάλλιστα να απαντηθεί την επόμενη δεκαετία, κυρίωs με αιχμή του δόρατοs τρείs πολύ σημαντικέs και κομβικέs αποστολέs.
O ΣΥΝΗΘΗΣ.... ΥΠΟΠΤΟΣ
Κάπωs έτσι θα πρέπει να...αισθάνεται ο πλανήτηs Άρηs. Δεν θα αναλύσουμε εδώ το τί έχει ειπωθεί για τον κόκκινο πλανήτη όλα αυτά τα χρόνια. Η ανάλυση θα ήταν πραγματικά ατέρμονη. Μπορεί σήμερα να θεωρούμε ότι οι συνθήκεs στον πλανήτη έιναι εξαιρετικά αφιλόξενεs για την ζωή όπωs την γνωρίζουμε, άλλα φαίνεται ότι αν μή τι άλλο έχει ενδιαφερόν γεωλογικό και όχι μόνο Παρελθόν. Περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια πρίν, ο πλανήτηs πιθανότατα να έμοιαζε άρκετά στην Γή. Με ωκεανούs νερού και με σχετικά φιλόξενη ατμόσφαιρα, πολύ πρίν ο Ηλιακόs Άνεμοs απογυμνώσει τον Άρη, καθιστώνταs τον την κόκκινη, παγωμένη έρημο που γνωρίζουμε σήμερα. Με αυτό το πρίσμα η σχεδιαζόμενη αποστολή τηs NASA Mars 2020 μοιάζει περισσότερο με αρχαιολογική αποστολή. Σχεδιασμένο να εκτοξευθεί πιθανότατα μέχρι το 2022, το ρομποτικό σκάφοs θα διεξάγει σειρά πειραμάτων και αναλύσεων στο αρειανό έδαφοs, προκειμένου να πιστοποιηθεί το κατά πόσον υπήρξε φιλόξενοs για ζωή, ακόμα και αν αναπτύχθηκαν μορφέs ζωήs σε αυτόν. Παράλληλα οι αναλύσειs θα αποτελέσουν και πολύ χρήσιμο οδηγό για την επερχόμενη επανδρωμένη αποστολή στον πλανήτη, όποτε και όταν γίνει αυτό. Είναι η πρώτη αποστολή στον κόκκινο πλανήτη που είναι αποκλειστικά εστιασμένη στο φαινόμενο τηs Ζωήs.
H ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΥΠΟΨΗΦΙΑ
Δεν θα μπορούσε να είναι άλλη απο την Ευρώπη, τον δορυφόρο του Δία που με μέγεθοs λίγο μεγαλύτερο απο αυτό τηs Σελήνηs έχει κεντρίσει τόσο πολύ το ενδιαφέρον των ερευνητών. Στο ίδιο μήκοs κύματοs με την αποστολή Mars 2020, η αποστολή Europa Mission θα προσπαθήσει να προσδιορίσει το κατά πόσον φιλόξενοs είναι ο υπεδάφιοs, πιθανότατα αλμυρόs ωκεανόs του δορυφόρου. Σε αντιδιαστολή όμωs με την Mars 2020, η Europa Mission θα ψάξει για σημάδια μικροβιακήs ζωήs στο Παρόν. ΄Αν και ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί σαφήs ημερομηνία εκτόξευσηs, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η αποστολή θα βρίσκεται στον στόχο τηs περίπου στα μέσα τηs επόμενηs δεκαετίαs. Ο αρχικόs σχεδιασμόs περιλαμβάνει 45 υπερπτήσειs πάνω απο την επιφάνεια του δορυφόρου, με σκέψη και για την ενσωμάτωση ενόs μικρού βολιστήρα που θα προσεδαφιστεί στην επιφάνεια τηs.
ΤΑ ΒΙΟΝΙΚΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
Χρειάζονται πολλέs γραμμέs για να εξιστορήσει κανείs την σημασία των διαστημικών τηλεσκοπίων, το μέχρι πρότινοs αθέατο και εντυπωσιακό Σύμπαν στο οποίο άνοιξαν διάπλατα "παράθυρο" για τα μάτια τηs Ανθρωπότηταs. Ηubble, Spitzer και Kepler, με το τελευταίο να αποτελεί έναν κορυφαίο "κυνηγό" εξωπλανητών, μιαs και χάρη στιs παρατηρήσειs του, έχουμε εντοπίσει την πλειοψηφία των εξωπλανητών. Όπωs όμωs συμβαίνει με όλεs τιs ανθρώπινεs κατασκευέs, έτσι και εδώ ο χρόνοs αφήνει τα σημάδια του. Μια νέα γενιά περισσότερο εξελιγμένων διαστημικών τηλεσκοπίων αναμένεται να αντικαστήσει σύντομα τα ήδη υπάρχοντα. Ανάμεσα σε αυτά, η ναυαρχίδα μάλλον είναι το James Webb. Ανάμεσα στην ατζέντα των παρατηρήσεων του, βρίσκεται και η πάρα πολύ δύσκολη γαι την ώρα απευθείαs παρατήρηση των εξωπλανητών. Οι σχεδιαστέs του φιλοδοξούν ότι το James Webb θα καταφέρει να απεικονίσει εξωπλανήτεs στο ορατό φάσμα, δίνονταs πολύτιμεs πληροφορίεs στουs αστρονόμουs και εμπλουτίζονταs ακόμα περισσότερο την γνώση μαs. Το James Webb αναμένεται να εκτοξευθεί τον Οκτώβριο του 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου