Ήταν το Καλοκαίρι του 1054,όταν οι εξαιρετικοί και δραστήριοι Κινέζοι αστρονόμοι τηs εποχήs,κατέγραψαν στα Χρονικά τηs Σινίκηs την έλευση ενόs εντυπωσιακού νέου αστέρα,τόσο εντυπωσιακού που ξεπερνούσε κατά 6 φορέs την λάμψη ακόμα και τηs ίδιαs τηs Αφροδίτηs.O νέοs αυτόs ουράνιοs επισκέπτηs για 23 ημέρεs παρέμεινε ορατόs ακόμα και στο φώs τηs ημέραs,και συνέχισε να λάμπει στον νυχτερινό ουρανό για τα επόμενα 2 χρόνια.Επρόκειτο για το αποτέλεσμα μιαs ισχυρότατηs έκρηξηs supernova που συνέβει πρίν απο 6500 χρόνια κοντά στο άστρο ζ του αστερισμού του Ταύρου.Το εκτιναχθέν υλικό του supernova,σχηματίσε αυτό που αργότερα έγινε γνωστό ωs Νεφέλωμα του Καρκίνου,το πλέον διάσημο νεφέλωμα παράγωγο έκρηξηs supernova.
Αυτού του έιδουs τα Νεφελώματα,εκτόs απο αρκετά εντυπωσικά,είναι και εξίσου σημαντικά.Είναι η κυριότερη πηγή βαρέων στοιχείων,πέραν του Υδρογόνου και του Ηλίου δηλαδή στο Σύμπαν.Αποτελέι γεγονόs οτι τα βαρύτερα στοιχεία,τα τόσο σημαντικά για το φαινόμενο τηs Zωήs,και δομικά συστατικά των σωμάτων μαs,"σφυρηλατήθηκαν" στο εσωτερικό μαζικών πρωτοστέρων και διασκορπίστηκαν στο Σύμπαν με ανάλογεs εκρήξειs.Πολύ σημαντικά επίσηs γιατί το διασκορπισθέν υλικό δίνει με την σειρά την απαραίτητη πρώτη ύλη για σχηματισμό νέων αστέρων,μια διαδικασία που γίνεται ακόμα ευκολότερη αν ο supernova περιβάλλεται ή γειτνιάζει με μοριακό νέφοs αερίων.Ακόμα όμωs κι'αν δεν συντρέχει αυτή η συνθήκη,εμπλουτίζει το αραιό μεσοαστρικό αέριο και σκόνη με τα πολύ σημαντικά βαρύτερα στοιχέια.Αυτά τα νεφελώματα επεκτείνονται για δεκάδεs χιλιάδεs χρόνια η δέ διάμετροs τουs μπορεί να φτάσει και τα 10 έτη φωτόs.Σημαντικόs αριθμόs απο αυτά έχει εναν pulsar ή έναν αστέρα νετρονίων στο κέντρο τουs,τον υπέρπυκνο πυρήνα δηλαδή του αρχικού άστρου.