Μπορεί η εικόνα που έχει επικρατήσει για το Σύμπαν,να φέρνει συνήθωs στο μυαλό,αρμονικέs,.όμορφεs εικόνεs,άστρων,αστρικών σμηνών και Γαλαξιών,όλα ενορχηστρωμένα σε μια αέναη,ασάλευτη τάξη.Όμωs μια περισσότερο προσεκτική και ενδελεχήs ματιά,φανερώνει ένα περιβάλλον,πολλέs φορέs,βίαιο και δυναμικό,με κοσμικέs συγκρούσειs,άλλα και εκρήξειs,φαινόμενα το μέγεθοs των οποίων έιναι πολύ δύσκολο αρκετέs φορέs να γίνουν πραγματικά αντιληπτά με βάση τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά.Σε ένα συνεχώs διαστελλομενο και εξελισσόμενο Σύμπαν,τα πάντα βρίσκονται σε μια ασταμάτητη κίνηση και εξέλιξη,εξέλιξη που συνήθωs ξεπερνά σε διάρκεια κατά πάρα πολύ την πολύ βραχύβια παρουσία του Ανθρώπου στη Γή.
Ετσι το προσεχέs και απώτερο Μέλλον τόσο τηs κοντινήs αστρικήs μαs γειτονιάs,όσο και του ευρύτερου χώρου έιναι γεμάτο απο κατακλυσμικέs αλλαγέs.Αλλαγέs που σίγουρα δεν θα δεί η δική μαs γενιά,ούτε κάν οι επόμενεs,άλλα ο μελλοντικόs θεωρητικόs παρατηρητήs,σίγουρα θα γνωρίσει ένα πολύ διαφορετικό Σύμπαν.Οπωs το εκπληκτικό υπερθέαμα που θα προσφέρει η έκρηξη hypernova του αστρικού κολοσού VY Μεγάλου Κυνόs,μια απο τιs μεγαλύτερεs εκρήξειs που θα έχει γνωρίσει ποτέ ο Γαλαξίαs μαs.Tαυτόχρονα παρατηρώνταs τον ουρανό για την έκρηξη,θα έχει μια αρκετά διαφορετική απο την σημερινή εικόνα.Οι γνώριμοι και οικείοι σήμερα αστερισμοί όπωs ο Ωρίωναs,η Μεγάλη Αρκτοs,o Περσέαs και οι Δίδυμοι,θα έχουν ένα αρκετά διαφορετικό σχήμα,που ελάχιστα θα θυμίζει το σημερινό.Ενώ σε 7 εκατομμύρια χρόνια απο τώρα,η εικόνα του πλανήτη Αρη,μπορεί να έιναι αρκετά πιο εντυπωσιακη.Εναs εν των δύο δορυφόρων-αστεροειδών του,ο Φόβοs,αναμένεται να διαλυθεί απο την βαρυτική αλληλεπίδραση του με τον Άρη,δίνονταs ένα εντυπωσιακό σύστημα δακτυλίων γύρω απο τον Κόκκινο πλανήτη.Αλλα και το πολύ οικείο φαινόμενο τηs ολικήs έκλειψηs Ηλίου θα πάψει να υπάρχει,καθώs η Σελήνη απομακρύνεται με ρυθμό 3,8 εκατοστών το χρόνο.500 με 600 εκατομύρια χρόνια απο τώρα θα έχει απομακρυνθεί σε τέτοια απόσταση που δεν θα μπορέι πλέον να καλύψει τον ηλιακό δίσκο.Εναν ηλιακό δίσκο που θα ξεκινήσει παράλληλα να διογκώνεται,καθώs ο Ηλιοs θα μετατρέπεται σε Ερυθρό γίγαντα.Ενα δισεκατομύριο χρόνια απο τώρα,η Γη θα έχει καταστεί αφιλόξενη για ζωή,εξαιτίαs τηs ραγδαίαs αύξησηs τηs θερμοκρασίαs,και τηs υπεριώδουs ακτινοβολίαs.Tην ίδια περίοδο ο Γαλαξίαs μαs θα έχει απορροφήσει μικρότερουs συνοδούs νάνουs Γαλαξίεs,όπωs τον Ανώμαλο νάνο Γαλαξία του Τοξότη,προχωρώνταs πρόs την σύγχωνευση με τον Γαλαξία τηs Ανδρομέδαs,διαδικασία που αναμένεται να ολοκληρωθεί σε 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.Σε μεγαλύτερη κλίμακα,το Υπερσμήνοs Γαλαξιών τηs Παρθένου,μέλοs του οποίου έιναι τόσο ο Γαλαξίαs μαs,όσο και η Τοπική ομάδα Γαλαξίων,θα ξεκινήσει να ενώνεται σε μια πολύ μεγαλύτερη δομή.Η διαδικασία που θα διαρκέσει αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια,θα ένώσει περίπου 1 εκατομμύριο Γαλαξίεs,συμπεριλαμβανομένου του δικού μαs,σε εναν και μοναδικό Υπεργαλαξία,με διάμετρο μεγαλύτερη απο 100 εκατομμύρια έτη φωτόs.Aνάλογη μοίρα θα έχουν και όλα τα υπόλοιπα υπερσμήνη.δημιουργώνταs μια εικόνα του Σύμπαντοs,όπου τεράστιοι Υπεργαλαξίεs σε ολοένα και αυξανόμενεs αποστάσειs θα διακόπτουν το αστρικό κενό.